อุทยานแห่งชาติเขาค้อ

ประวัติ

จัดตั้งเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2538 อยู่ในพื้นที่ของจังหวัดเพชรบูรณ์ บริเวณเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าเขาโปลกหล่น ซึ่งเดิมนั้นเป็นวนอุทยานน้ำตกธารทิพย์

ลักษณะภูมิประเทศ

อยู่ทางด้านทิศตะวันตกของ จังหวัดเพชรบูรณ์ โดยมีลักษณะเป็นเทือกเขายาวตั้งแต่ทิศเหนือถึงทิศใต้ ตอนบนสุดเป็นภูเขาสูงชัน มีความสูง จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ตั้งแต่ 155 เมตร จนถึง จุดสูงสุด 1,593 เมตร และเนื่องจากภูเขาในแถบนี้เป็นภูเขาที่การจากการยกตัวในอดีตทำให้มีลักษณะเป็นภูเขาหินทรายยอดราบ หรือมีที่ราบอยู่บานยอด เป็นหน้าผาสลับซับซ้อน

เขาค้อเป็นแหล่งกำเนิดของแม่น้ำลำธาร มากมายหลายสายซึ่งทางด้านทิศตะวันออก จะไหลลงสู่แม่น้ำป่าสัก ส่วนทางด้านทิศตะวันตกจะไหลลงสู่ แม่น้ำยม และแม่น้ำน่าน

ลักษณะภูมิอากาศ

ฤดูหนาวอุณหภูมิค่อนข้างหนาวเย็น ฤดูร้อนมีอุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปีประมาณ 21.93 องศาเซลเซียส อากาศค่อนข้างร้อนช่วงกลางวัน ฤดูฝนมีปริมาณน้ำฝนค่อนข้างสูง ประมาณ 1,425.75 มิลิเมตรต่อปี มีฝนตกชุก 70% ของทั้งปี

นิเวศวิทยา

          อุทยานแห่งชาติเขาค้อมีทั้งป่าธรรมชาติและป่าปลูก (เป็นป่าปลูกกว่าร้อยละ 50 ของพื้นที่) ประกอบด้วยป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรังหรือป่าแดง ป่าดงดิบ ทุ่งหญ้า มีพันธุ์ไม้มีค่าทางเศรษฐกิจหลายชนิด เช่น ยาง สัก ประดู่ แดง มะค่าโมง เต็ง รัง ตะเคียนทอง สนเขา ก่อ สมุนไพร กล้วยไม้ป่าต่างๆ นอกจากนี้ยังพบสัตว์ป่า เช่น ช้างป่า เสือไฟ หมูป่า กระจง เม่น กระต่ายป่า ค่าง อีเห็น ตะกวด ไก่ป่า ลิงลมหรือนางอาย งูชนิดต่างๆ และนกชนิดต่างๆ มากกว่า   100 ชนิด